31 de xaneiro de 2019

Clubs de lectura_Xaneiro

O pasado martes, disfrutamos na nosa Biblioteca dunha animada xornada adicada a unha das actividades que máis nos gusta, o encontro cos nosos "clubistas".


O clube de lectura do alumnado de Bacharelato comentou El incidente del perro a medianoche. Cristopher, o protagonista, conquistou o corazón dos nosos lectores desde o primeiro capítulo, a empatía co personaxe foi total; tanto  que o tema que máis debate suscitou foi o comportamento, segundo eles, tan "ilóxico e antinatural" da súa nai.
Este libro tamén nos permitiu afondar no coñecemento do síndrome de Asperger para axudarnos a coñecelo millor.



O clube de lectura do primeiro  ciclo estivo comentado o libro , A balada dos unicorniosde Ledicia Costas, unha das escritoras máis lidas nos clubs de lectura do curso anterior.




Este ano empezámolo con moita alegría porque cada vez se suman máis corazóns lectores á "familia" da nosa Ágora!! 
Benvid@s!!!!

30 de xaneiro de 2019

ENCONTRO CON MDC

SOÑOS. ARQUIVOS. CARTAS.




Envolvente. A conversa polo skype con María do Cebreiro foi ilustrativa para o alumnado e moi estimulante para as profesoras que traballamos na Biblioteca. A poeta situouse nun lugar moi próximo. Falou do seu libro adentrándose nas emocións, sentimentos e reflexións que o propiciaron con total franqueza. Nós agradecemos esta actitude aberta e agarimosa da autora, porque conseguiu que o seu discurso chegase ás rapazas e rapaces. Non só ás/ós que forman parte do Club de Lectura Ágora, mais aquelas e aqueloutros de 4 º ESO que tamén estaban convidadas/os ao encontro. Tanto é así que, unha vez rematada charla, algunhas alumnas decidiron levar SOÑOS. ARQUIVOS. CARTAS. para ler na casa.

A calidez de María conseguiu pois tocar os corazóns adolescentes. Isto non nos soprende en absoluto, porque sabemos que ten as aulas repletas na Facultade, onde imparte Teoría da Literatura ante un alumnado poucos anos maior do que o noso.

Tanto Lourdes coma min, gostamos moito deste poemario. Entendemos que a lectura desas reflexións sobre as teimas da humanidade, dende o principio dos tempos, atraparán á comunidade lectora. Non só polo contido, que consegue afectarnos -todas estivemos nalgún intre da nosa vida nese lugar dende o que María escribe- mais polo enfoque dos textos, sen dúbida contemporáneo, algo que consegue ao colocar a voz poética ao mesmo nivel do público lector. María non dita sentencias, propón, pregunta, reflexiona de xeito aberto para nós, porque considera que, talvez, poida servirnos de axuda algo do que alí figura escrito.



"Es ti a salvaxe -escribe, na páxina 59, e continúa-. Cando escoitas o tradutor dicir que o corpo da túa poesía é feminino, entendes que o tradutor comprendeu o poema pero non o corpo". Interesante esa visión entón do corpo como algo que somos e non unicamente como continente. Tal xeito de contemplar a nosa corporeidade abre o campo do pensamento e multiplica as posibilidades expresivas. Máis do 60% do que transmitimos aos demais procede dos nosos acenos, posturas corporais, olladas, risos...

Sabemos cousas do outro, malia non telo tocado nunca. Como infravalorar unha linguaxe tan poderosa? Non me sorprende que María escriba algo como isto: "A vocación do lume é confundir a forma e a materia", ou estoutro: "Hai conversas que duran toda a vida e hai encontros que fan que a vida se deteña." Leva razón e concordamos con ela ao respecto desa vivencia interior do tempo, porque a duración xorde da subxectividade. É ben interesante observar o que sucede nese lugar do tempo e non quedarse aí dentro.

Agradecemos tamén inmenso un verso fascinante dun poeta en formación -foi alumno de MDC- e do que non sabemos o nome, pero que, como ela mesma nos explicou, é dunha pureza insólita nestes tempos. Transcribo aquí o devandito verso que figura nun poema deste libro de María: "Mi nombre se muere de hambre cuando tú lo pronuncias" Aí queda iso!



22 de xaneiro de 2019

Charla polo Skype con María do Cebreiro

Martes, 29 de xaneiro


“Charla polo Skype con María do Cebreiro”
(Poeta, ensaista e doutora en Teoría da Literatura)


De 16:30 a 18:00 horas na Biblioteca
Alumnado 4º ESO
Alumnado 1º Bach. club de lectura

biblionamorad@s

Club de lectura - Xaneiro


CLUBS DE LECTURA ÁGORA

DÍA :                29 DE XANEIRO

LUGAR:            BIBLIOTECA DO IES MACÍAS O NAMORADO

HORA:              15:15


Resultado de imagen de el curioso incidente del perro a medianoche 

A sus quince años, Christopher conoce las capitales de todos los países del mundo, puede explicar la teoría de la relatividad y recitar los números primos hasta el 7.507, pero le cuesta relacionarse con otros seres humanos. Le gustan las listas, los esquemas y la verdad, pero odia el amarillo, el marrón y el contacto físico. Si bien nunca ha ido solo más allá de la tienda de la esquina, la noche que el perro de una vecina aparece atravesado por un horcón...

 



          



Resultado de imagen de a balada dos unicornio

 

 A Escola de Artefactos e Oficios acolle os mozos e mozas máis brillantes. Son capaces de crear casas motorizadas, sombreiros voadores e outras proezas abraiantes. Ágata McLeod é unha das mellores alumnas, pero hai moitas cousas que descoñece da institución... e do seu pasado. A inventora terá que viaxar á orixe do mundo nunha travesía ateigada de aventuras e perigos. Fantasía e ciencia mestúranse nunha loita sen cuartel que enfronta corvos e unicornios.

16 de xaneiro de 2019

CINERÁGORA

Este luns, 14 de xaneiro, o alumnado do noso CINERÁGORA acudiu a Numax para ver Les 400 coups, de François Truffaut. Consideramos a experiencia ben interesante, porque, malia  a dificultade que supuxo o  visionado en VOS deste clásico da Nouvelle Vague -presentado en Cannes en 1959-,  xerou a reflexión e reaccións que, en certo xeito, buscabamos. Algunhas alumnas, que asisten as sesións de CINERÁGORA e están, polo tanto, afeitas a ver filmes singulares, aportaron observacións  non só sobre o contido, mais tamén ao respecto das propias imaxes. Neste sentido, as nosas cineclubistas mencionaron o efecto que provocou nelas contemplar imaxes en branco e negro, así como esa cámara que segue a Antoine polas rúas coa luz natural sen que aconteza gran cousa, algo que forma parte desa estética da Nouvelle Vague da que falaremos o vindeiro luns 21 pola tarde antes de vermos DOGVILLE, de Lars Von Trier.

O alumnado menos afeito a ver filmes independentes sentiuse, talvez, algo abrumado, pero no CINERÁGORA consideramos esta reacción moi interesante tamén. Entendemos que a incomodidade e a sorpresa forma parte do proceso que os conducirá a unha certa emancipación intelectual. Daquela, o noso balance é moi positivo. Proba superada!!


Volveremos a Numax na 3ª Avaliación!